Deze blog is afkomstig van: Farmakunde4you

 

Donderdag einde van de middag. Studenten lopen in groepjes het gebouw binnen. Nou ja, studenten? Afgestudeerd farmakundigen! Eindelijk weer een diplomauitreiking met het hele cohort afgestudeerden en trotse familie. En ook trotse docenten natuurlijk. Wat heerlijk om gewoon met z’n allen de afgestudeerden te kunnen feliciteren met het behalen van hun diploma, zonder subsessies met 1.5m afstand. Het is weer als vanouds!

 

Er is nog meer als vanouds: We nemen een erg regenachtige donderdag. Dochterlief had mijn regenpak mee, dus ik kwam behoorlijk nat de trein in. Die had een klein beetje vertraging. Niet erg, genoeg tijd om op de HU te komen. Eenmaal in Utrecht blijkt dat de tram niet rijdt… Dan maar naar de bus. Hoor ik twee studenten naast me mompelen dat die ook vertraging heeft. Ik kijk op de klok en zie dat de tijd om op het USP te komen zienderogen slinkt. En ik realiseer me dat uitval van de tram betekent dat de bussen stampvol zullen zitten. Plan C, een OV fiets huren, werkt gelukkig wel. Drijfnat kom ik op HL15 aan. Op tijd! Alleen mijn studenten niet, want die zaten natuurlijk wel klem in die vertraagde bussen. Hèhè, ouderwets op locatie lesgeven terwijl studenten binnendruppelen. Dat was lang geleden!

 

Online les. Studenten verschuilen zich achter twee lettertjes (“Mijn camera doet het niet mevrouw.“) en na 5 minuten kunnen we het eerste hokje van de Teams-bingokaart al aankruisen: ‘Je microfoon staat uit’. Ook de onlinelessen gaan weer zoals gebruikelijk.

 

Of afgelopen vrijdagmiddag 15:00. Regen. Streekvervoer staakt. Collega appt een foto van een leeg lokaal: geen studenten voor de les van 15:00-17:00. Dat roept herinneringen op aan een ander leeg lokaal. Alleen was de les toen in de lente op de eerste mooie zonnige vrijdagmiddag. Dus ook dit is geen steek veranderd.

 

Je moet die lessen gewoon op maandag roosteren. Kijk maar naar mijn maandagmiddagles van 16:00-17:00. Deeltijdgroep. Ze zijn al helemaal gaar van een dag les, maar toch doen ze actief mee. Ik ga na die dag weer blij naar huis . Als vanouds.